Хибридниот модел на работа подразбира половина од работното време вработените да го поминуваат во канцеларија, а другата половина да работат од далечина.
Постојат силни знаци кои покажуваат дека вработените на глобално ниво се подготвени да ја ресетираат дефиницијата за нормално, при што три четвртини (74%) од нив велат дека миксот на канцелариска работа и работа од дома е најдобра солуција за да се продолжи напред.
Овие откритија потекнуваат од студијата на Групацијата Adecco, „Ресетирање на нормалното: Дефинирање на новата ера на работата“, во која се земени предвид ставовите на 8.000 испитаници од Австралија, Франција, Германија, Италија, Јапонија, Шпанија, Велика Британија и САД.
Хибриден модел на работа
Универзалниот идеал на хибридниот модел на работа вклучува поминување на половина (51%) од работното време во канцеларија и другата половина од далечина (49%) – и овој глобален наод го надминува географскиот, генерацискиот и родителскиот статус. Ова наидува на поддршка и од директорите на компаниите, со речиси осум од десет (77%) извршни директори кои се согласуваат дека бизнисите ќе имаат корист од зголемената флексибилност.
Сето ова може да сигнализира крај на договорите за работа кои се засноваат на работни часови и 40-часовна работна недела. Повеќе од две третини (69%) од вработените се за „работа водена од резултати“, каде што договорите за вработување повеќе се базираат на испорачани резултати, а помалку на утврденото работно време. И во овој случај, голем процент од извршните директори (74%) сметаат дека должината на работната недела треба да се преиспита.
Дефиниција на хибридниот модел на работа
- Половина од работното време вработените го поминуваат во канцеларија, а другата половина работат од далечина;
- Договорите за вработување повеќе се базираат на испорачани резултати, а помалку на утврденото работно време;
- Емоционалната интелигенција да биде означена како дефинирачка одлика на успешниот менаџер и
- Учењето на нови вештини е неизбежно, особено на вештини поврзани со управувањето со персоналот на далечина, меките вештини и креативното размислување.
Пандемијата, исто така, побара нов сет на лидерски компетенции за забрзување на реинвенцијата на современиот лидер. Емоционалната интелигенција јасно се појави како дефинирачка одлика на денешниот успешен менаџер, но евидентен е јазот на меки вештини. Над една четвртина (28%) од испитаниците рекле дека нивната ментална благосостојба се влошила како резултат на пандемијата, со што само 1 од 10 вработени ги оцениле своите раководители со висока оценка за нивната способност да го поддржат нивното ментално здравје.
Овие откритија демонстрираат универзален апетит за масовно учење на нови вештини. Шест од 10 вработени велат дека нивните дигитални вештини се подобриле за време на карантинот, додека речиси две третини (69%) бараат понатамошно дигитално усовршување во пост-пандемиската ера. Дополнително, широк спектар на развој на вештини беше идентификуван како важен од страна на работната сила, вклучувајќи управување со персоналот од далечина (65%), меки вештини (63%) и креативно размислување (55%).
Конечно, откритијата истакнаа како компаниите се исправија пред предизвикот да ги поддржат своите вработени за време на кризата, и како резултат на тоа, довербата во корпорациите е зголемена. Всушност, 88% од вработените велат дека нивниот работодавач ги исполнил или ги надминал очекувањата за прилагодување на предизвиците кои ги наметна пандемијата. Но, да не заборавиме дека со зголемената доверба доаѓаат и зголемени очекувања, а иднината на работното место е колективна одговорност на државите, компаниите и вработените.
Доколку преземете содржина (статија или оглас) од 24HR задолжително наведете „Извор: 24HR“ на крајот на статијата со hyperlink кој ќе води од преземената содржина. Преземањето на интервјуа не е дозволено. Повеќе за условите за користење е наведено тука.