2021: Ера на човечки ресурси 3.0

Функцијата на човечките ресурси стана фокус на секоја организација. Човечкиот импакт на Ковид-19 резултираше во тоа човечки ресурси да стане постратешка функција за извршните директори низ целиот свет кои бараат иновативни и нови начини да им помогнат на своите луѓе да ја разберат новата норма. Дали човечките ресурси беа подготвени со одговори за сите прашања?

Експертите ширум светот ја споредуваат сегашната пандемија со „црн лебед“, односно настан што значително и трајно ги промени сегашноста и иднината на работата. Дигитална трансформација која очекувавме да се случува стабилно во предвиден временски период се случи за само два месеци. Ковид-19 лесно успеа да го наруши статусот кво во корпоративниот свет, истовремено обезбедувајќи возбудливи и предизвикувачки можности за забрзување на растот на нови начини на работа.

Од друга страна, на компаниите не им остана друг избор освен да ја прифатат, прилагодат, впијат промената и да продолжат понатаму. И додека како поединци продолжуваме да учиме да управуваме со „новиот“ начин на живеење и работење, ние исто така се надеваме дека ќе се вратиме на некој вид нормалност носејќи ги научените лекции со нас. Но, што е новото нормално? Дали знаеме нешто за тоа?

Функцијата на човечките ресурси стана фокус на секоја организација. Човечкиот импакт на Ковид-19 резултираше во тоа човечки ресурси да стане постратешка функција за извршните директори низ целиот свет кои бараат иновативни и нови начини да им помогнат на своите луѓе да ја разберат новата норма. Дали човечките ресурси беа подготвени со одговори за сите прашања? Дали имавме вистински процеси, придобивки и политики и колку бевме агилни да се прилагодиме на промената? Дали одвоивме доволно време да ги разбереме промените во психолошкиот пристап на вработените кон работата? Сега од нас се бара да се изолираме и оддалечиме од човечката природа која подразбира да бидеме дел од група. На луѓето им е потребна интеракција, а промената на размислувањето што доаѓа со справување со виртуелна средина без човечка интеракција има и ќе има длабоко влијание врз тоа како ќе напредуваме напред. На крајот на краиштата, ние сме луѓе.

Акцентот како и секогаш мораше да се стави на грижата за нашето најважно средство; нашите луѓе. Сега е време да се добие одредена перспектива и план за нови почетоци во 2021 година. Веруваме дека лидерите на човечки ресурси треба да бидат подготвени да станат сведоци на трансформација и да направат промена на парадигмата за тоа како ги обезбедуваме нашите човечки средства, за да можеме подобро да се усогласиме со новите реалности низ клучните области на луѓето, процесите и технологијата.

Луѓе

Тие искусија и преживеаја глобална пандемија и се појавија како далеку поотпорна и разноврсна работна сила. Оваа работна сила научи неколку важни животни лекции, веројатно на потешкиот начин, преку зачувување, благодарност и управување со промените, за да стигне до нивната трансформирана верзија. Оваа трансформација е единствената најважна лекција научена како резултат на оваа криза. Малкумина беа во можност непречено да се движат низ неа, а некои сè уште се борат да се справат, но враќање назад нема. Човечките ресурси ќе треба да ја препознаат нивната разновидна работна сила и да ја всадат зрелоста за справување со различни лица. Ефективноста лежи во играњето на индивидуалните јаки страни без разредување на тимската работа.

Процеси

Тие еволуираа и организациите сфатија дека дигитализацијата е императив и повеќе не е избор. Компаниите кои порано инвестираа во технологија беа подобро подготвени да се справат со кризата, додека другите беа фатени во страв. Сега треба да направиме чекор назад и да импровизираме понатаму. Непосредна потреба е да се автоматизира, да се прекинат непотребните процеси и да се направат нашите дигитални операции безбедни и водонепропусни. Тимот за човечки ресурси може да остане фокусиран на давање увид во стратешкото донесување одлуки, решавање деловни проблеми и давање предност на подготвеноста за иднината.

Технологија

Новите технологии како што се вештачка интелигенција (AI), машинското учење (ML) и автоматизација на роботски процеси (RPO) доведоа до огромно нарушување во доменот на човечките ресурси. Тие ставија на располагање најразлични алатки специјализирани за различни процеси, последователно ослободувајќи ги човечките ресурси од секојдневните задачи. Потребата во овој момент е да се идентификува вистинскиот сет на алатки што работат за вашата организација. Поголема ефикасност лежи во фокусирање на синџирот на вредности и градење дигитален патоказ со практичен план за имплементација. Акцентот ќе остане на дигиталното искуство на вработените, поедноставување преку автоматизација и тоа на најбезбеден начин.

Бидејќи 2020 година е година на трансформација, треба да бидеме подготвени да продолжиме да се развиваме и во 2021 година. Иако нашите основи може останат непроменети, ние треба да бидеме подготвени за оперативни промени. Важноста на луѓето што ќе се поврзат ќе остане, но зависноста од одреден партнер со човечките ресурси може да исчезне. Ангажираноста и вработувањето ќе останат едни од главните области за фокусирање на човечките ресурси, заедно со ретенцијата и управувањето со културата. Нашите придобивки ќе треба да бидат усогласени со нашата разновидна работна сила бидејќи една големина можеби не одговара за сите. Вработувањето може да донесе нови предизвици, бидејќи и ефективноста на трошоците и времето ќе бидат доминантни фактори.

Во сето ова, клучниот фактор за успех на функцијата HR-от ќе биде неговата способност свесно да остане агилен во служењето на постојано менувачките потреби на луѓето. Мерката за успех ќе биде во осигурувањето дека овие промени нема да влијаат на EQ (емоционален количник), CQ (сочуствителен количник) и DQ (дигитален количник) на постојната и потенцијалната работна сила. Организациите што ќе ја постигнат оваа рамнотежа ќе успеат и ќе изградат одржлива и еластична идна структура.