Зошто луѓето и организациите се соочуваат со тешкотии при имплементација на било каква промена, па дури и кога се работи за промени на подобро?

Димитрија Ристевски-Специјалист за обуки и развој во Tigo Finance

……

Тоа што е важно да се сфати е дека луѓето поминуваат неколку емоционални и психолошки фази и циклуси кога станува збор за промени (според различни учења и сфаќања и фазите се различни). 

1. Негирање или отпор. 

– Нормално е чувството на страв, анксиозност, загрозеност (на комфорната зона) и несигурност, уште пред да започне имплементацијата на промената. 

– Проблемот е дека, при првиот отпор, доколку не се смета само како фаза, се преиспитува потребата за промена. Мислите кои доаѓаат се: “Да се откажеме додека е време” и сл. 

– Сето тоа е прилично нормално, доколку се сфати само како фаза низ која треба да се помине. 

2. Гнев или фрустрација. 

– Во втората фаза повеќето луѓе почнуваат да негодуваат и негативните емоции да ги насочуваат кон тие кои ја иницирале промената, или пак, општо кон организацијата или други вработени. 

– Поддршката и зголемувањето на свеста зошто промената би била добра се клучни. 

– Доколку се напушти идејата за промена на почетокот ќе предизвика повеќе проблеми и недоверба отколку ако се продолжи храбро со имплементација на истата. 

– Во овие моменти ќе се истакнат вистинските лидери. 

3. Истражување и прифаќање. 

– Луѓето почнуваат полека да прифаќаат дека “тоа е тоа” и дека треба да се прифати промената. 

– Почнуваат да истражуваат што промената би значела за нив. 

– Значајно е да се обезбедат соодветни обуки, информации и различна поддршка за луѓето полесно да се адаптираат на новите процеси. 

4. Интеграција и посветеност. 

– Полека се согледува големата слика и бенефициите од промените, па луѓето стануваат покомфорни. 

– Активно учествуваат во патот кон успехот. 

– Се прифаќа “новото нормално”. 

5. Сатисфакција и раст. 

– Се гледаат и чувствуваат бенефициите. 

– Се применуваат нови знаења, вештини, однесувања. 

– Позитивните емоции преовладуваат. 

– Мозокот почнува да сфаќа дека не секоја промена е лоша. 

6. Реинвестирање и повторно ангажирање. 

– Индивидуалците активно учествуваат во имплементацијата на промените. 

– Охрабрени се и самите да предложат нови идеи и иницијативи.

– Се гради култура на проактивност. 

– Некомфорното станува комфорно. 

… 

Ова многу добро го знаат политичарите, масовните медиуми… Затоа лесно имплементираат дури и негативни промени, бидејќи имаат конкретна стратегија како да поминат низ сите фази. 

Тоа што луѓето и организациите треба да го имаат предвид е да се работи на свесноста во однос на тоа дека промените бараат трпение и време; дека промените бараат свесност за разбирање и поминување низ фазите и циклусите; дека треба да се започне со помали промени додека се навикнат луѓето, па потоа да се имплементираат поголеми организациски промени; и дека кога најлесниот избор е откажување, треба само да се сетиме дека тоа е само фаза која треба да се помине. 

… 

Нормално, не секој поминува линеарно низ сите фази. Некогаш има сетбекс, некогаш има прогрес. Важна е емпатијата, комуникацијата, поддршката и визијата која лидерите ќе ја пренесат на луѓето во организацијата.

За авторот: