Додека поголемите технолошки компании планираат целосно да се ослободат од канцеларискиот простор и трајно да префрлат дел од нивната работна сила на далечинско работење, постојат и такви кои сè уште се малку скептични во врска со ова прашање.
Тековната масовна промена кон работа од далечина која беше иницирана од пандемијата на Ковид-19 веќе некое време го менува традиционалниот канцелариски пејзаж кој до вчера го знаевме. Сепак, степенот до кој оди или треба да оди оваа промена е многу дискутабилен. Така на пример, постојат одредени големи компании кои бараат од вработените да продолжат да работат од дома барем уште неколку месеци. Следствено на тоа, многу луѓе претпочитуваат да работат од нивната локална кафетерија или најблискиот простор за co-working затоа што сметаат дека токму овие места обезбедуваат идеално работно опкружување.
Додека поголемите технолошки компании планираат целосно да се ослободат од канцеларискиот простор и трајно да префрлат дел од нивната работна сила на далечинско работење, постојат и такви кои сè уште се малку скептични во врска со ова прашање. А, причината за тоа се инфраструктурните бариери кои ја отежнуваат можноста за управување со вработените од далечните работни центри.
Зајакнување на компаниската култура додека работиме од дома
Културата е сето она што холистички и мистериозно ги води активностите и интеракциите на вработените на работното место. Дури и во сегашната дигитална ера, не постои замена за ко-присуството кога се бара решавање на проблеми, креативност и комуникација. Иако далечинското работење не е нов феномен, придобивките што ги обезбедува интеракцијата лице в лице за благосостојбата на вработените и корпоративната култура се јасни.
Ова покренува релевантно прашање за тоа што навистина треба да сочинува едно идеално работно опкружување. Рутината „работа од дома“ доведе до секогаш вклучени и секогаш достапни очекувања од работодавците низ различни индустрии. Мнозинството вработени ја прифатија оваа реалност, особено младите технолошки професионалци кои се што бараат за возврат е поголема флексибилност во врска со тоа тоа каде и како ќе работат.
Во исто време, важноста на работната средина во создавањето на висококвалитетна креативна работа не смее да се занемари. Покрај тоа, далечинското работење не е секогаш применливо за сите организации и поединци. Голем дел од компаниите кои во изминатиот период прибегнаа кон далечинска работа се соочуваат со бројни предизвици при одржување на нивната култура. Некои од тие предизвици се:
- Усогласувањето со етиката и визијата на компанијата не се случува по природен пат;
- Тимската работа и дружење не е исто како порано;
- Меѓусебната соработка покажува варијации. Невозможно е да се спознаат вештините, личноста и карактерот на вработените;
- На довербата и треба повеќе време за да се стекне;
- Чувството на припадност кон организацијата е многу потешко да се развие и
- Градењето на врски и вообичаените трансакциски разговори не се случуваат често.
И ова се само дел од видливите проблеми и предизвици со кои моментално се соочуваат организациите кои ја прифатија далечинската работа, а нејзиниот импакт врз организациската култура гледаме дека е доста силен.
На крајот на денот, културата не е место. Културата е начин на размислување.
Доколку преземете содржина (статија или оглас) од 24HR задолжително наведете „Извор: 24HR“ на крајот на статијата со hyperlink кој ќе води од преземената содржина. Преземањето на интервјуа не е дозволено. Повеќе за условите за користење е наведено тука.
