Колумна на м-р. Јасмина Лескаровска Советник за управување со човечки ресурси и администрација
Давањето приоритет на организациската меморија е клучно за долгорочен успех. Се смета дека организациската меморија е еден од суштинските фактори на организациското учење, особено во делот кој се однесува на знаењето кое тече од една организација до нејзините вработени. Честопати на организациската меморија се гледа како систем на складишта на знаење, а денеска во дигиталната ера таа е поважна од кога било.
Со вработување на нови вработени во компаниите, тие прво поминуваат низ процес на организациска социјализација што подразбира нивно прилагодување и запознавање со работното опкружување. Степенот на нивното прилагодување се зголемува како што добиваат знаења од организацијата и како што избираат и ги зголемуваат моделите на однесување што се очекуваат од нив во организацијата. Со тоа, учењето станува суштински процес за луѓето во моментот кога се вработуваат, бидејќи со учењето тие се интегрираат во организацијата и се оспособуваат за ефикасно извршување на работните задачи. Оттука произлегува дека комуникацијата и интеракцијата со другите вработени ќе им помогне да обезбедат најголем дел од знаењета што ги поседува во компанијата. Исто така особено значајно за нивната интеграција е да ги запознаат вредностите, нормите и културата на организацијата. Затоа, за нововработените е клучно да се воспостави позитивен односи со вработените, особено со претпоставените преку кои најчество се спроведува нивната организациската социјализација.
Од друга страна дигиталните технологии им овозможуваат на компаниите да го задржат знаењето и покрај зголемената флуктуација на вработените во се повеќе компании. Оваа дигитална база на знаење помага во ефикасно донесување одлуки и решавање на проблеми. Со интегрирањето и прифаќањето на дигиталните алатки во управување со знаењета, на брз начин се обезбедува конкурентна предност во денешното опкружување.
Дигиталните технологии ја сменија секојдневната употреба на човечката меморија. Се порано што беше порано постигнато во најголема мера од поединци и нивните лични, органски мемориски системи, сега е постигнато со помош на интернет, компјутери, паметни телефони, GPS уреди, камери, и други дигитални алатки. Она со што се соочуваме во денешницата е огромната моќ на надворешните ресурси овозможени од дигиталните технологии, начинот на кој луѓето ги користат и забрзаната стапка со која луѓето почнаа да се потпираат на нив. Веројатно, ниту една понова технологија нема подлабоко влијание врз функционирањето на човечка меморија отколку интернет. Степенот до интернетот ја промени природата и функционирањето на човечката меморија е предмет на значителна дебата, при што не смееме а да не ги споменеме и значителните штетни последици за начинот на кој луѓето денеска размислуваат и паметат. Па тука на две крајно спротивни страни се придобивките и трошоците од дигиталната технологија од едната, но и ефектите од дигиталната технологија врз користењето на меморијата на секој еден поединец од другата страна.
Организациска меморија исто така влијае на иновативното однесување на вработените. Утврдено е дека мемориските системи влијаат на иновативното однесување на нововработените и преку нив се дава можност за комбинирање на различни групи знаења и создавање на нови можности надвор од постоечките знаења. Па така севкупниот успех на потпирањето на организациската меморија во иновацискиот процес зависи од тоа колку решенијата пронајдени во минатото можат да се прилагодат и унапредат на барањата на сегашноста. Така организациите склони кон иновации добиваат стабилност преку однапред одредени цели, пропишани улоги, правила и прописи, неформални обрасци и структура на авторитет итн.
Конечно, односите помеѓу иновациите и организациската меморија во најголема мерка зависи од вработените, бидејќи тие во компаниите ги носат одлуките и „донесуваат завршената работа“. Однесувањето на вработените кое веројатно придонесува за иновација често се нарекува импровизација, креативност или иновативно однесување. Додека импровизацијата е повеќе поврзана со спонтана акција, која ја преминува границата помеѓу планирањето и искористувањето на можностите.
Луѓето, како единствени суштества, носат во себе комплексност и разноликост, и секој вработен е уникатен, со сопствени мисли, чувства и искуства, кои го оформуваат неговиот идентитет. Оваа индивидуалност е основа за креативност и иновации, бидејќи различните перспективи можат да доведат до нови идеи и решенија. Од друга страна дигиталните алатки овозможуваат поголема ефикасност и ефективност, подобра анализа на податоци и нивна заштита, со што се обезбедува поголема иновација и конкурентност на пазарот. Сепак, важно е компаниите да се фокусираат на обучување на вработените за ефективно користење на овие алатки, како и на создавање култура која поддржува дигитализација, но со посебен акцент и внимание на одржување на баланс помеѓу дигиталните технологии и човекот.
Автор:
м-р. Јасмина Лескаровска
Советник за управување со човечки ресурси и администрација
“ Технологијата е најдобра кога ги здружува луѓето“.
Доколку преземете содржина (статија или оглас) од 24HR задолжително наведете „Извор: 24HR“ на крајот на статијата со hyperlink кој ќе води од преземената содржина. Преземањето на интервјуа не е дозволено. Повеќе за условите за користење е наведено тука.
